وقت نوشتن

پر از حرف و کلامم ولی بخاطر روز مرگیها و هضم شدن در

شکم سیری ناپذیر روزگار وزندگی ، خیلی بیشتر از خیلی

وقتها فرصتی برای گفتن و نوشتن پیدا نمیکنم و یا اصلا

فراموش میکنم و در حالیکه سنگینی حرفها را حمل میکنم

سرگیجه ناشی از تجمع اونا رو پای صفرا می زارم..

گاهی در برزخ بودن یا نبودن خیره به گذشته ها وارد

زمانی نامعلوم میشم که عطر خاطره های ریز و درشت

با بوی ناخوشایند حسرتها فضای آنرا پر میکند.

لحظه‌ای درنگ میکنم و کارت بازیگری را زمین می زارم و

کارت شاهد را بر سینه میزنم تا شاید نیم نگاهی به بودنم

بیندازم و شاید بیدلانه تصنیفی قدیمی را چاشنی نیم نگاهم

کنم تا طعمی ملس بوجود بیاد.

رشته افکار را بدست باد حاصل از بال زدن هزاران پروانه

زیبا می سپارم تا به گلستان واقعی هستی بپیوندد و ذهن

مشوشم از هر چه پلیدی و رنج خلاص بشه.

چه وقتی بود وقت نوشتن امروز شنبه۱۵مرداد۱۴۰۱ مصادف با

۸محرم.